Andat bene chi cando si chistionat de limba est de importu a dare
atentu a sos faeddos ca de custu est fata sa limba sarda: faeddos,
allegas, paràulas. Ma un’àtera cosa sunt cussos faeddos a pitzu de
sa limba chi non lompent a logu perunu, bonos petzi pro prenare sa
buca sena nde bogare mancu ispera de cosa cuncreta, bandera de
bogare petzi in pratza, “feticcio” pro incantare sa gente. E duncas
sa provìntzia de Aristanis, una chi si pensaiat ghiada dae unu
presidente chi naraiat chi bi creiat de a beru in sa chistione de su
sardu, serrat totu cantu. “A ghirare!” Si diat dèpere nàrrere in
sardu.
A pustis de sa provìntzia de Casteddu chi no at gastadu s’annualidade
2003 cun unu presidente chi s’est semper impinnadu pro sa sardidade,
tocat como a sa terra de Arborea; s’imbentu de sos polìticos chi
faeddant de limba ma chi posca non la ponent in pràtica sighit
ismanniende, làstima. E custu cheret nàrrere chi b’at duos postos de
traballu truncados e chi ant a sessare bator annos e mesu de fainas
atzivas fatas dae sas duas pessones chi bi traballaiant cun aficu.
S'Ufìtziu de sa limba de sa provìntzia de Aristanis ghiadu dae Tore Cubeddu e Marinella
Marras est resessidu a nche sortire prus de 80 comunas e a
ispàrghinare unu cuntzetu de limba comuna chi pertocaiat a
realidades chi si naraiant diferentes e chi intames cun unu
protzessu de polìtica linguìstica abbista ant cumpresu sa balia de
sa chistione de s’aunimentu. Sa pòlìtica si nd’est ammentada petzi
cando l’est torradu a contu, fortzis, ma cando b’at àpidu de fàghere
cussos sèberos polìticos fortes de bogare dae bugiaca dinari pro sa
limba etotu, custa est abarrada petzi unu faeddu, un’allega, una
paràula.
Sa chistione no est petzi chi serrat un’Ufìtziu provintziale, no est
petzi chi b’ant duos traballadores in mancu chi su traballu l’ant
fatu fintzas bene; bastat a ammentare de totu sos adòbios fatos
fintzas in sas biddas prus minores de sa provìntzia tzerriende a
pessones famadas in su mundu de sas minorias linguìsticas non petzi
in Sardigna ma in totu Itàlia. Sa chistione est chi serrat un’Ufìtziu
provintziale e chi l’at a sighire s’efetu dòmino in provìntzia
matessi, cun operadores cualificados chi giai si preguntant cale
ghia dat sa provìntzia a sas amministratziones de sas biddas in ue
traballant. Su murrùngiu est ismanniende, sas dudas sunt semper de
prus.
Nois, semper serentes a chie at traballadu bene meda in ie, serramus
duncas cun una pregunta a sa provìntzia de Aristanis: sa limba est
faeddu, ma cando est a colare a cosas fintzas prus cuncretas?
|