Cantas bortas amus intesu sa fràsia “su sardu lis deghet de prus” o “est mègius a las contare in sardu”, faeddende de barzelletas, de contigheddos comente los cramamus nois. Acò chi como, inoghe etotu cherimus amostrare comente su sardu est che sa plastilina: a dae chi si manìgiat essit a campu cale si siat forma. Siat chi assentemus su limbàgiu de una lege, de una deliberatzione, siat chi pintemus una fase de s’istòria sarda o mentovemus sos istiles architetònicos. Sa limba atzivit a totu, tocat de l’ischire impreare, che un’aina chi assuprit a cale si siat traballu. Riende, si narat, su sàmbene mègiorat. E tando o chi bortemus contigheddos nàschidos in italianu, o chi sa barzelleta si siat illierada in sardu, dereta, acumprimus a duas punnas: dare balià a sa limba e dare balià a nois etotu!



Ispassiende imparende, narat un’iscola de pedagogia, ma si non bi resessimus nessi nos amus a ispassiare riende. Gasi podimus finas proare cantu balet custa limba nostra, ca depet giogare cun sas paràulas, depet torrare su sensu brulleri de carchi espressada italiana chi si cheret bortare. E pro fàghere a rìere non bisòngiat, pro fortza, impitare sos pessonàgios sardos istereotipados: pastores, tontos, matimannos, braghetilestros e gasi sighende. Sos logos de sa gente chi leat parte a su contigheddu no est petzi campagna, cuile, istatzu: sunt sos logos fitianos inue sa gente arresonat, bivet e, duncas, riet puru. Morighende·morighende, in s’istaniale de su lèssicu, amus idea de nde piscare totu su chi nos podet giuare a custa faina. E cun contu l’amus a pòdere nàrrere chi sa limba sarda faghet a rìere: est capatza finas de cussu! 



Agatades sos contigheddos abatighende subra su link “pro rìere unu pagu”, in artu a manu dereta in sa pàgina de custu situ etotu (suta b’at una foto de una fèmina riende). O, si cherides fàghere a sa lestra, abatigade inoghe: http://www.sotziulimbasarda.net/contigheddos.htm



Si connoschides contigheddos noos, lichitos, imbiade·nos·los, ca si podimus los publicamus.



Cristiano Becciu.