Est sa die de s’8 de martzu 2008, die de sa Festa de sas Fèmina e aparitzadu in s’aposentu de sa Biblioteca Comunale de Tortolie, inchingiada dae pagu tempus, s’adòbiu “A imperai su sardu in s’Amministratzioni Pùblica” at batidu in sa bidda de sa costera ogiastrina unu muntone de gente interessada, mescamente fèminas in su pùblicu e intre sos relatores.Custu pro more de s’impignu de Emanuela Lai de s’Ufìtziu de sus Sardu de sa Comuna e de sos Amministradores etotu chi ant presentziadu cun aficu a custa faina noa. Làstima manna est istada s’ausèntzia però de Diego Corraine, ghiadore de s’Ufìtziu de sa Limba Sarda de s’Ogiastra, e de Pepe Coròngiu autore de libros de importu subra su tema de su cunvegnu che a s’ùrtima òpera cosa sua “Pro una limba ufitziale” chi faeddat de sos problemas metodologicos e lessicale in s’àmbitu amministrativu.

Su Sìndigu de sa Comuna, Marcella Elena Lèpori, at ammostradu atinu meda a sa defensa de sa limba e pro cussu chi diat a èssere unu impoverimentu si si nche perdet, ammentende chi b’at bisòngiu de sighire règulas grammaticales comente in onni àtera limba. S’assessore a sa Cultura Daniele Murru at bogadu a pìgiu sas dificultades de una limba de minoria belle istrecada dae sos medios massivo che a giornales e televisiones e dae s’impreu de una iscolarizatzione a sensu ùnicu. Posca b’est istadu s’interventu de s’operadora de s’Ufìtziu, Manuela Lai, chi at presentadu sa lege 482/99 e sas àteras leges pro sas limbas de minoria, mostrende su ruolu chi unu operadore de s’ufitziu diat dèpere tènnere cun fainas chi potzant dare visibilidade e dinnidade a sa limba sarda.

Maria Antonietta Piga, diretora de s’Ufìtziu de sa Limba de sa Provìntzia de Nùgoro, est intrada prus a fundu in su tema de sa 482 faeddende de s’artìculu noe e de sos isportellos linguìsticos, narende chi unu operadore de sa limba in sas comunas depet èssere unu “operadore balente” ca in cussa ocasione s’operadore depet rapresentare a manera mègius sa limba chi est amparende, e distinghende intre polìtica linguìstica e initziativas culturales. Posca at ammentadu sas tantas fainas chi s’Ufìtziu at fatu: sas collaboratziones cun sas iscolas, sos cursos provintziales chi ant lassadu sa gente cuntenta meda e disigiosa de nde fàghere àteros ca fiant fatos dae gente cumpetente e chi faeddaiat fintzas in sardu, sa collaboratzione cun s’Archìviu de Istadu de Nùgoro, sa trasmissiones in Radio Barbàgia, sa nàschida de unu giornale in limba sarda chi s’at a mutire “S’òspile” e àteras atividades galu. Sa diretora de s’Ufìtziu provintziale at serradu sa relata cun una frase de Norberto Bobbio chi naraiat:”Est unu bene a mantènnere sas raighinas suas, mìseros sos irraighinados”.

Àteru interventu femminile est istadu cussu de Cristina Mulas, chi traballat in s’Isportellu Regionale de sa Limba Sarda e chi at contadu de s’esperièntzia sua in annos de traballu in custu setore. Sa punna a parre suo est cussa de fàghere torrare sa limba a “normale” artziende su status suo faghende∙la intrare in sos logos ufitziales. Ammentende chi sa Limba Sarda Comuna no est ne un’impositzione ne un’astratzione (e fintzas logudoresu e campidanesu lu diant a èssere) a mostradu chi sa limba depet sighire règulas ortogràficas de riferimentu pro èssere cunsiderada “limba” e chi connòschere su sardu est fintzas un’ocasione de traballu. Su meledu est chi sende chi como tèngiant balia ufitziale petzi sas leges iscritas in limba italiana sas tradutziones fatas dae sa Regione podent giumpare su liminàrgiu simbòlicu, faeddende de sa modernidade e pro sighire cust’àndala non tocat a tìmere a impreare cultismos o italianismos chi intames podent èssere faeddos internatzionales.

Tore Cubeddu, de s’Ufìtziu da sa Limba de sa Provìntzia de Aristanis at acaratzadu unu tema tostu ma chi non si nde podet fàghere a mancu “ca sa cuscèntzia de su sardu est una cosa e posca bi depet èssere sa cuscèntzia de pòdere tènnere su dinari”. Ponende cara a cara sos finantziamentos otènnidos dae sas paritzas minorias presentes in Itàlia, dae sos entes locale e dae sas comunas, su Diretore seneghesu at ammostradu sa retzeta sua: unidos si binchet e s’otenet prus dinari, partzidos si nde pigant semper prus pagos e non si podet fàghere polìtica lingustica, ca unu isportellista chi abarrat a solu in unu comune e est fintzas pagadu pagu non podet fàghere polìtica linguìstica.

A pustis de una dibata longa, chi at leadu paritzas dudas a sos presentes, at serradu su cunvegnu su poeta nugoresu Giovanni Piga inditende a totus chi est ora de nche l’acabare cun sas brias localìstica e de punnàre a sa limba comuna de totus chi est fintzas su bene pro sa gente sarda ca sinono totus l’amus a pèrdere.