Pinuccio Canu, nàschidu a Buddusò in su 1952, chìmicu de professione, ma sèmpere ligadu a sas raighinas suas de identidade de sa Sardigna de Mesu, nos at imbiadu unu poema suo chi remenat in chistiones tziviles e polìticas. Su poema est retuladu "In s'oru b'at ispera" e s'artista buddusoinu l'at iscritu duos annos como in sos meses "caentes" de sa campagna eletorale pro sas regionales chi posca ant bidu binchidore a Renato Soru. 

Si torramus a lèghere sas rias de Canu bi agatamus totu s'agenda polìtica de custos ùrtimos duos annos: tzerachias militares, depidu de s'Itàlia pro sa Sardigna, gherra a su tzimentu e pro s'ambiente, cultura, identidade sarda, barones e contes universitàrios contras a sa limba, partidos famidos de iscannos e podere contras a su polìticu "outsider". 

Una istòria polìtica prenetada sena faddire. 

Canu dat unu esempru in custu poema de comente sa poesia podet èssere de aberu "tzìvica e tzivile" paghende finas su prètziu de no èssere cumpresu e finas leadu in giru pro una fide polìtica chi est istada onesta, a craru, e sena interessu perunu. Sa limba est unu buddusoinu chi non timet a si cunfrontare cun sa traditzione literària, cun àteras bariedades e finas cun su lèssicu modernu chi deghet pro un'òpera de custa creze. S'òpera sighit una sèmida chi podemus dissinire "populare", ma cun s'atinamentu de unu autore cultu chi ischit ite sèberu est faghende. Su giudìtziu estèticu, duncas, depet pònnere in contu custu fatu. 

Sa punna est cussa de ispainare ideas e ideologia in mesu de sa populatzione sena tìmere. Gasi comente s'est sèmpere fatu e si sighit a fàghere in sas biddas nostras. A s'incapas, como ca at coladu atzigu de tempus, est finas s'ocasione pro ognunu de acumprire unu bilàntziu. Sas chistiones de sas tassas suntuàrias (chi bitzigant sos continentales ricos chi isfrutant sa terra nostra e no lassant mai nudda a nois) e cussa de su dèpidu istòricu de s'Itàlia (chi est una batalla pretzisa e de artu livellu istitutzionale) sunt como sa làcana de s'ativismu de custu presidente chi no assimigiat in nudda a sos chi l'ant pretzèdidu. Posca ognunu s'at a fàghere, comente est naturale in polìtica, s'opinione sua. 

Soru narat ca est autonomista e fidele a sa costitutzione italiana, ma faghet batallas chi podimus dissinire "natzionalistas". E in cussos tretos andat, a pàrrere meu, agiudadu dae sos natzionalistas. 

Pinuccio Canu s'opinione sua la teniat giai duos annos colados. E at dadu a poeteddos medas sa possibilidade de biere comente sa poesia podet èssere "engagè" e non si indugat a sa sola, comente meighina psicològica, a faeddare de padentes, frores, antigòrias, ammentos, sentidos cuados, intimidades e dolos de s'anima ebbia. 

Poesia e polìtica intames, ite bellu cojuviu. 


Pepe Coròngiu


link a "In s'oru b'at ispera" in pdf.