Gianfranca Piras, operadora de isportellu in paritzas comunas de sa Sardigna, at fatu una relata a pitzu de sa diferèntzia intre dialetu e limba, de sa birgòngia chi at acumpangiadu in sos annos sa faeddada in limba mama e de su ruolu chi difatis sas”mamas” etotu depent tènnere cun sos fìgios pro sighire sa trasmissione intergeneratzionale.

Micheli Ladu, tradutore in s’ufìtziu regionale de sa limba sarda, at faeddadu de sa lege 482/99 faeddende de sa presèntzia de sa limba ufitziale in setores che a mass-media, amministratziones pùblicas e iscolas, in ue si giogat sa partida pro su benidore de sa limba sarda e de una forma de grafìa comuna. In congruos at ammentadu sos faeddos de Giusepe Corongiu, ausente pro impinnos istitzionales, chi at torradu a bogare a campu una frase de importu de cussu chi est unu de sos babos mannos de su movimentu linguìsticu e de una limba comuna: Araolla cun sos faeddos “non nos podimus nàrrere no araollistas”.

Maria Antonieta Piga, diretora de s’ufìtziu provintziale de Nùgoro, at afortiadu su cuntzetu de sa limba sarda comente iscusòrgiu e sa balia de sas norma ortogràfica de sa regione chi ant cunsentidu de fàghere in limba delìberas e progetos che a Sardegnacultura, giassu ufitziale de sa Regione Sardigna, bortados totu in sardu. Sa diretora at posca carcadu a pitzu de s’impinnu de sos polìticos ammentende chi su Guvernadore Soru at crètidu in sa limba e in chie bi traballat comintzende issu etotu a faeddare in sardu e non de sardu.

Pro serrare custu adòbiu galanu a sa gente l’ant donadu fintzas paritzos “gadgets” chi serbint a dare visibilidade fintzas custos a sa limba nostra.