SU GIASSU
Domo
Ite est Diariulimba
Sa gerčntzia de Diariulimba
Su Sňtziu Limba Sarda
Organigramma de su Sňtziu
LINKS
ARCHIVIU annu pro annu 
Pro retzire sa lětera de noas
ISCRIENOS
diariulimba@sotziulimbasarda.net



Diretore: Pepe Corňngiu       Coord.Editoriale: Micheli Ladu
CHISTIONES

04/04/2007 
PERDAS: un’ŕnima de perda chi pigat bólidu s’amosta de is pinturas de Piero Ligas.
[de Paola Alcioni]

Est beridadi: s’arti est s’atu de acrobai is contrŕrius ingenerendi unu novum chi andat addia meda de sa suma de is elementus postus impari.



In sa pintura de s’artista de Nurri - chi amostat is traballus suus in sa Vetreria de Pirri, de su 3-04 a su 14-04, ore 10/13 – 17/20 bogau su lunis – luxi e scuriori, tzérriu e citiri, nascimentu e morti, passau e benidori, andant addia de issus etotu contendi sa tribulia de una realidadi chi si fait spera própiu po su scioberu de s’artista de dda contai cun totu is scontrórius de s’anima turmentada e aperdada de sa terra sua.



Deu, poeta (aici nŕnt), stentu a cumprendi is fueddus mudus chi circant de si fai contu essendindi de cussas telas. Ma in su mentris chi seu allutendi is origas, - po s’avesu chi donnia sentidu pighit passu e fatzat tretu po mediu de is fueddus – m’intendu aundai is ogus, su coru e is furrungonis de s’intrannia de su contu chi, in is pinturas de Piero Ligas, si fait forma, colori e ndi essit, e benit a t’atopai. No abetat, firmu, chi tui apas furriau s’oghiada, ma ti tzérriat e si furriat a essi tui etotu chi t’acostas e cŕstias, poita ti stat contendi su chi ses, su chi ses stétiu, su chi as a essi.



Est una circa tostada e sentza de lacanas stilisticas aprioristicas su traballu de Piero. 



S’assessori a sa Cultura de su Comunu de Casteddu, Giorgio Pellegrini, chi at inaugurau s’amosta, s’est nau cuntentu meda de biri arti aundi su traballu de s’artista est una circa úmili - po cantu atrévia - de sinnificaus e de valoris, e no atributzioni artificiosa de sinnificau a cosas chi no ndi tenint, poita no piscant in s’arcivu interiori de s’artista e in s’identidadi sua.

Mi firmu, spantada, ananti de una pintura strinta e arta, chi amostat unu niu de perdas prenu de pilloneddus asulus e, apitzus, sa mama de is pilloneddus chi, a alas de perda, cirdinas e allonghiadas, circat de si pesai e parit giai giai chi nci arrennčsciat.



E deu – poeta recidivu – seu totu in d-una pilloneddu asulu a conchixedda pesada, is alixeddas de perda tremi tremi, abetendi s’imparu (po ponni a proa is alas/ atesu de umbras malas/ de astori...).



Est unu tzérriu chi mi truessat s’anima, una luxi arrepentina.



Fradis chi mi ligeis, sa Sardinnia est deaderus una “Terra de su Possibili”. Nci depeus crei cun totu sa forza nosta. Mancai a alas de perda (o fotzis própiu po mori de cussas – “Paiono traversie” scriiat Giulio Angioni, “e sono opportunitŕ”), su bólidu de s’ŕnima nosta de sardus, candu s’at a pesai, at a essi prus artu.

Deu no creu chi siat sceti unu bisu sentza de fundóriu.

E nemancu Piero Ligas - ndi seu sigura - ddu creit.
 










  




 

 
 
 

 

 
diariulimba@sotziulimbasarda.net  © sotziulimbasarda 2004-2006,"e' vietato riprodurre articoli originali o estratti da questo sito senza l'assenso della direzione"